Historia - Muzeum górnictwa w Harrachovie

Harrachovskie złoże żyłowe znane jest już od połowy XVIII wieku. Żyła główna składa się z fluorytu, barytu, galenitu i kwarcu. Prócz tego opisano tu kolejnych 38 minerałów.

Roboty rozpoznawczo-badawcze rozpoczęto w 1947 r., a w roku 1957 złoże przekazano do eksploatacji. Surowce tu pozyskane po przerobie wykorzystywano w przemyśle chemicznym i hutnictwie. W złożu wydrążono ślepy szyb oraz siedem chodników mniej więcej co 50 m, najniżej położony znajduje się więc na głębokości 350 m pod poziomem udostępnianej dziś do zwiedzania sztolni. W okresie, kiedy prowadzono tu wydobycie, wydrążono prawie 21,5 km korytarzy i 5391 wyrobisk pionowych. Wydobycie, jako nieopłacalne, ukończono 30.09.1992 r.

 

Galeria zdjęć

--